(บทความที่ 9)
การกู้ยืม การชำระหนี้ และหลักฐานทางโซเชียลมีเดีย
;
ปัจจุบันโลกหมุนเวียนเปลี่ยนไป แม้ความคิดที่อยู่ในใจช่างระบายออกมาเป็นรูปธรรมเร็วยิ่งกว่าความเร็วแสง ผ่านโชเชียลมีเดีย โซเชียลมีเดียแม้จะมีคุณอนันต์ แต่ในทางกลับกันก็มีโทษมหันต์เช่นกัน ก่อนระบายความคิดลงบนโลกโซเชียล ควรเฉลี่ยวใจไตรตรองให้รอบคอบ ยิ่งถ้าเป็นเจ้าหนี้เงินกู้ด้วยแล้ว อย่าแสดงออกตอนที่มีความเครียด หรือต้องการประชดประชันลูกหนี้ โดยส่งข้อความทางโซเชียลมีเดียว่า หนี้ทั้งหมดยกให้ไม่ต้องส่งดอกเบี้ยมาให้แล้ว จะได้ไม่ต้องมีภาระหนี้สินติดตัว เด็ดขาดเชียวนะ เพราะการเยี่ยงนี้ กฎหมายบอกว่า ข้อความที่ส่งทางโซเชียลมีเดียดังกล่าวถือว่าข้อความนั้นได้ทําเป็นหนังสือ มีหลักฐานเป็นหนังสือ หรือมีเอกสารมาแสดงแล้ว อีกทั้งข้อความดังกล่าวเป็นการปลดหนี้ตามกฎหมายส่งผลให้หนี้กู้ยืมระงับ เห็นมั้ยละ ไปทั้งลิงทั้งโซ่เลย.
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 6757/2560 ข้อความที่โจทก์ส่งถึงจําเลยทางเฟสบุ๊คมีใจความว่า เงินทั้งหมด 670,000 บาท ไม่ต้องส่งคืนให้แล้ว ยกให้หมดไม่ต้องส่งดอกอะไรมาให้ จะได้ไม่ต้องมีภาระหนี้สินติดตัว การส่งข้อมูลดังกล่าวเป็นการสนทนาผ่านระบบเครือข่ายอินเตอร์เน็ต ถือว่าเป็นการส่งข้อมูลทางอิเล็กทรอนิกส์ต้องนําพระราชบัญญัติว่าด้วย ธุรกรรมทางอิเล็กทรอนิกส์ พ.ศ. 2544 มาใช้บังคับ ซึ่งตามมาตรา 7 บัญญัติว่า ห้ามมิให้ปฏิเสธความมีผลผูกพันและการบังคับใช้ทางกฎหมายของข้อความใดเพียงเพราะเหตุที่ข้อความนั้นอยู่ในรูปของข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ และมาตรา 8 บัญญัติว่า ภายใต้บังคับบทบัญญัติแห่งมาตรา 9 ในกรณีที่กฎหมายกําหนดให้การใดต้องทําเป็นหนังสือ มีหลักฐานเป็นหนังสือ หรือมีเอกสารมาแสดง ถ้าได้มีการจัดทําข้อความขึ้นเป็นข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ที่สามารถเข้าถึงและนํากลับมาใช้ได้โดยความหมายไม่เปลี่ยนแปลง ให้ถือว่าข้อความนั้นได้ทําเป็นหนังสือ มีหลักฐานเป็นหนังสือ หรือมีเอกสารมาแสดงแล้ว ดังนั้นข้อความที่โจทก์ส่งถึงจําเลยทางเฟสบุ๊ค แม้จะไม่มีการลงลายมือชื่อโจทก์ก็ตาม แต่การส่งข้อความของโจทก์ทางเฟสบุ๊คจะปรากฏชื่อผู้ส่งด้วยและโจทก์ก็ยอมรับว่าได้ส่งข้อความทางเฟสบุ๊คถึงจําเลยจริง ข้อความการสนทนาจึงรับฟังได้ว่าเป็นการแสดงเจตนาปลดหนี้ให้แก่จําเลยโดยมีหลักฐานเป็นหนังสือตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 340 แล้ว หนี้ตามสัญญากู้ยืมย่อมระงับ โจทก์ไม่อาจยกเหตุว่าโจทก์ไม่มีเจตนาที่จะปลดหนี้ให้จําเลยแต่ทําไปเพราะความเครียดต้องการประชดประชันจําเลยขึ้นอ้างเพื่อให้เจตนาที่แสดงออกไปตกเป็นโมฆะ เพราะไม่ปรากฏข้อเท็จจริงว่าจําเลยได้รู้ถึงเจตนาที่ซ่อนอยู่ภายในของโจทก์